อนุทินที่ ๒๙๑๗
เมื่อวันก่อน ย่าให้เงินพี่ฟ้าครามไปโรงเรียน ๑๐๐ บาท (เพราะปกติเธอจะไม่เป็นคนแบบนี้)…ปกติย่าจะให้เธอไป ๕๐ บาท เพราะตอนกลางวัน เธอจะลงมาซื้อขนมทาน (ไม่รวมข้าวกลางวันของทางโรงเรียน) และระหว่างรอย่าตอนเย็น เธอจะหิว และจะซื้อขนม + น้ำดื่ม…ในวันที่ย่าให้เงินเธอไป ๑๐๐ บาท เธอเหลือมาคืนย่าเพียง ๑๐ บาท ทำให้ย่าฉุนมาก ไล่เรียงถามว่าเงินหายไปไหน เธอตอบอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ไม่มีเหตุผล…(บอกว่ามันหล่นหาย)…ย่าเทศน์สะว่าเธอเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบ…แบบนี้ต่อไปเธอจะเป็นคนเช่นไร…(เธอหน้าม่อย)…วันต่อมา ย่าทำโทษเธอ ให้เป็นค่าขนมแค่วันละ ๔๐ บาทเท่านั้น (โดยย่าจะต้องดูว่าในทุก ๆ วันนั้น ย่าจะต้องมีสตางค์ย่อยไว้ในกระเป๋า เพื่อให้เธอเพียงพอกับในแต่ละวัน) และบอกว่า “นี่คือ การลงโทษเธอ”…ย่าเคยบอกว่า หากเหลือให้เก็บใส่กระป๋องออมสินไว้บ้าง เผื่อยามไม่มีจะได้มีตังค์มาใช้ได้…เธอยอมรับกติกาในการลงโทษ…ย่าเพียงจะสอนให้เธอรู้จักคุณค่าของเงินและการใช้เงินให้เป็น
เรียนรู้…ด้วยตัวของพวกเราเอง
ไม่มีความเห็น