อนุทินที่ ๒๘๖๘
อาจารย์ภัคร แอบส่งผลงานการเขียนบทความวิชาการมาให้แม่อ่าน…บอกว่า “จะส่งตีพิมพ์ อีก ๑ เรื่อง ปีนี้คงได้อีกประมาณ ๓ เรื่องนะแม่”…จร้าาาา พ่อคนเก่งของแม่…หนูทำได้มากเท่าไร นั่นคือ ผลงานของหนูเอง การสอนนักศึกษา ต้องมีผลงานที่ออกมาใหม่ ๆ เสมอ เพื่อให้นักศึกษาได้นำไปใช้ นี่คือ การพัฒนามนุษย์รุ่นต่อไปลูก…เอากับนาย สอนนักศึกษาด้วย ลาเรียนต่อปริญญาเอกภาคนอกเวลา เลี้ยงลูกไปด้วย ทำผลงานไปด้วย…แม่เป็นกำลังใจให้ลูก เกิดเป็นลูกชายของแม่บุษ ต้องทำให้ได้…อย่าต่อรองใด ๆ ทั้งสิ้น ก่อนที่จะให้ใคร ๆ เขายอมรับเรา ๆ ต้องแสดงผลงานให้คนอื่นเขาเห็นก่อน ครอบครัวเราเป็นกันแบบนี้ลูก
เรียนรู้…ด้วยตัวของพวกเราเอง
เก่งเหมือนคุณแม่
ขอบคุณค่ะ พี่แก้ว…