อนุทิน 166911
บุษยมาศ
เขียนเมื่ออนุทินที่ ๒๘๕๓
สิ่งที่ฉันยึดมั่นเสมอ ๆ ในการเป็นผู้บริหารที่ดีนั้น ต้อง…
๑. มีความเข้าใจลักษณะของลูกน้องทุก ๆ คน ทำความเข้าใจให้ลูกน้องมีความเข้าใจกัน และทำงานร่วมกันได้อย่างมีความสุข
๒. มีอำนาจ แต่ไม่ใช้อำนาจ ควรตั้งอยู่บนความดีและมีคุณธรรม ใช้ใจแลกใจ
๓. วางตัวเป็นกลาง โดยไม่เลือกปฏิบัติ ไม่เข้าข้างใครจนออกนอกหน้า ว่ากันตามหลักเหตุและผล แม้จะเป็นญาติกันเอง
๔. เป็นผู้รับฟังอย่างมีปัญญา ไม่หลงเชื่อใครง่าย ๆ จงรับฟังข้อมูลอย่างรอบด้าน ก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไรลงไปสักเรื่องหนึ่ง
๕. มีจิตใจที่หนักแน่น ในการทำการใหญ่จะต้องนิ่งและหนักแน่น เพราะถ้าไม่นิ่งและหนักแน่น จะควบคุมคนไม่ได้ เพราะลูกน้องแต่ละคนมาจากต่างครอบครัวกัน พิจาณาตามเหตุและผล หากมีผู้ทักท้วง ควรพิจารณาดูอีกรอบหนึ่ง
๖. อย่าลืมเห็นความสำคัญกับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นการจำวันเกิดของลูกน้อง การทำกิจกรรมอะไรเล็ก ๆ ที่ควรจัดให้กำลังใจพวกเขา การจัดเลี้ยงปีใหม่ วันสงกรานต์ เป็นต้น
๗. รู้จักชมเชย หากงานที่มอบหมายสำเร็จและหากมีข้อที่จะต้องตำหนิก็ควรพูดสิ่งดี ๆ ก่อนที่จะตำหนิในสิ่งที่ต้องการ และไม่ใช้อารมณ์เข้ามาเกี่ยวข้อง
๘. มอบหมายคนให้ถูกกับงาน เพราะถ้างานตรงกับบุคคลิกของคน ๆ นั้น แล้ว จะทำให้งานนั้นมีประสิทธิภาพมาก และคนทำงานจะไม่รู้สึกคับข้องใจใด ๆ เลย
๙. ต้องมีความเป็นผู้นำ มิใช่สั่งอย่างเดียว บางเรื่องต้องลงไปลุยงานด้วย มีความรู้ความเข้าใจในงานที่ตัวเองเป็นคนสั่ง มิใช่สั่งแล้วไม่รู้เรื่อง พอเสร็จกระบวนการแล้วกลับมาตำหนิทั้งที่ ไม่ทราบกระบวนการในการทำงานนั้นเลย
นี่คือสิ่ง…ที่ ผอ.บุษยมาศ กระทำอยู่ คือ ชีวิตจริงที่ได้ปฏิบัติต่อลูกน้องเสมอ ๆ หากลูกน้องไม่ชอบ ก็ไม่ใช่เรื่องการทำงานแล้ว คงจะเป็นเรื่องอคติต่อกันมากกว่า คริ ๆ ๆ
เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง
ความเห็น (1)
การได้นั่งในใจของ..เพื่อน ผู้ร่วมงาน ลูกน้อง..ออกมาจากใจที่ให้ด้วยคุณธรรม