อนุทิน 166542

อนุทินที่ ๒๘๔๕

เมื่อวาน…เข้าร่วมประชุมกับผู้บริหาร (เด็ก ๆ) คือ มีอายุน้อยกว่าย่าบุษ…ได้พูดกันถึงเรื่อง “ผลประโยชน์”…ณ ช่วงหนึ่ง ย่าบุษได้เอ่ยว่า “พี่สงสัยว่า…ข้าราชการรุ่นพี่ มีแต่ทำอะไร ก็จะนึกถึงประโยชน์ส่วนรวมเป็นหลัก มากกว่าส่วนตน…แต่ทำไม ปัจจุบันนี้ น้อง ๆ เด็กรุ่นใหม่ (บางคน ที่จะเข้ามาเป็นผู้นำในวันข้างหน้า)…จึงคิดแต่ประโยชน์ส่วนตน มากกว่าส่วนรวม…มันน่ากลัวมาก หากกระทำตนกันแบบนี้ เพราะต่อไป ลูก-หลาน ของพวกคุณจะอยู่อย่างไร…ประเทศชาติจะไปแบบไหน”…(ดูจากการคิด + การทำงาน)…ทำเอาที่ประชุมนิ่ง + ยิ้ม…หาคำตอบไม่ได้…ย่าบุษ คิดได้เพียงแต่ “สุดแท้ แต่บุญ-กรรม แล้วกัน…ไปกันให้รอดนะคะ”

เรียนรู้…ได้จากตัวของฉันเอง