อนุทิน 165581

เพราะความสุข…สำคัญไม่แพ้เป้าหมาย

เก็บเอาข้อคิดดีๆระหว่างทางมาให้ได้อ่านกันค่ะ ?

ครั้งแรกกับการวัดใจตัวเองด้วยการลงวิ่งรายการแรกในชีวิต Fit Your Bone ไหนๆจะลงทั้งทีเล็กๆไม่ใหญ่ๆก็โหดเกิน ขอกลางๆ 10.5 km.

ออก start ตอนตี 5 กว่าๆ เค้าปล่อยตัวยังงงๆนึกว่าเค้าปล่อยพวก 5 กิโล ด้วยความเป็นมือใหม่และไม่ได้ทำการบ้านมาเลยออกตัวช้าแถมไม่ได้ยืดกล้ามเนื้อและวอร์มร่างกาย เรื่องนี้เอาไปปรับใช้กับชีวิตประจำวันได้ อะไรที่เราไม่รู้ บางทีก็ต้องศึกษา สอบถามและทำความเข้าใจ มีการเตรียมตัวให้พร้อมก่อนออก start แต่ถึงจะออกตัวช้าไปบ้างแต่โชคดีที่ยังทัน และไม่บาดเจ็บเพราะไม่ได้หักโหมมาก

ระหว่างทาง วิ่งจริงๆไม่เท่าไหร่เน้นเดินเร็วๆ ชมวิว ถ่ายรูป เก็บขยะข้างทาง ก่อนจะผ่อนฝีเท้าในแต่ละครั้งพยายามตั้งเป้าแซงคนข้างหน้า ทีละ 30 คน 50 คน 100 คน แล้วจึงค่อยๆลดฝีเท้าลง ส่งยิ้มให้เพื่อนร่วมทาง กลับไปฮึดใหม่ ตั้งเป้า ทำมัน พอทำได้ก็ให้รางวัลตัวเอง ด้วยการผ่อนฝีเท้า ชมวิว ถ่ายรูป ยิ้มทักทายคนข้างๆ

ในชีวิตจริงการเดินเร็ว หรือวิ่งไม่คิด โอกาสเสี่ยงมีสูง หลายครั้งเราเดินเร็วไปจนลืมมองอะไรหลายๆอย่างระหว่างทาง ลืมตัวเอง ลืมมีความสุข ลืมเพื่อนร่วมทาง ชีวิตถ้าจะต้องเดินช้าบ้าง ขอเพียงไม่หยุดเดินและมีความสุขกับทุกย่างก้าวมันน่าอภิรมย์กว่าว่ามั๊ย??

เป็นกำลังใจให้ทุกคนก้าวไปข้างหน้าอย่างมีความสุขในทุกๆวินาทีนะคะ ???

?นางมารใจดี?