อนุทิน 164378

อนุทินที่ ๒๕๒๒

ขึ้นชั้น ป.๒…พี่ฟ้าครามเริ่มเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น จากการเรียน เธอบอกว่า “การบ้าน นู๋ทำที่โรงเรียนเรียบร้อยแล้วนะย่า…วันนี้เรียนคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภาษาไทย ระบายสี ฯลฯ”…ย่าถามต่อว่า “ทำได้ไหมลูก?”…พี่ฟ้าคราม ตอบว่า “ทำได้ค่ะ”…เพราะย่าจะถามเธอเสมอในเรื่องการเรียนรู้ที่โรงเรียน ถามในทุก ๆ วัน ว่ามีสิ่งใดติดขัดบ้าง?…แต่เธอตอบย่ามาตลอด ๓ ปี ว่า เธอทำได้ และตรงเวลาเสมอ…เพราะย่าต้องการให้เธอมีความรับผิดชอบ รู้จักหน้าที่ของตนเอง…สุดท้ายปีที่ผ่านมา เธอก็ทำได้ตามที่ตั้งใจ เธอผ่านมาด้วยเกรด ๓.๙๖ ซึ่งถือว่า “พอใช้ได้”

พรุ่งนี้…เธอเริ่มสร้างทักษะด้วยตนเอง คือ การเรียนการแสดง การสร้างแอคติ้งของตัวเธอเอง…ผสมกับการสร้างสมาธิ…ในกองถ่ายจะมีคำว่า “ครู, พ่อ, แม่, ลูก” เป็นคำที่คุ้นชินมาก ๆ ในการถ่ายละคร…นี่ก็เป็นการแสดงวัฒนธรรมในกองถ่าย ที่ทำให้เด็กรุ่นใหม่ ๆ เมื่อเข้าไปแสดงและมีความสามารถและทักษะแล้ว จะไม่หลงเหลิง ระเริงกับสิ่งที่ตนเองทำได้ แต่จะอยู่กันแบบฉันกัลยาณมิตรที่แท้จริง มีความจริงใจ ความกตัญญู รู้คุณ ซึ่งกันและกัน เป็นอีกสังคมหนึ่งที่ถือว่า “เยี่ยมมาก ๆ”

เรียนรู้…ได้จากตัวของพวกเราเอง