๘ พฤษภาคม ๒๕๖๒
ซัมเมอร์ได้มีเวลาที่ไม่ต้องสอนนาน เกือบ ๔ เดือน รองจากสมัยที่จะเปลี่ยนเป็นเปิดเทอมแบบอาเซียนเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นไม่ต้องสอน ถึง ๖ เดือน
ภาระงานสอนเป็นภาระงานหลักของครูมหาวิทยาลัย ถึงไม่มีสอนก็มีงานอื่นให้ทำตามหน้าที่ เช่น ทำวิจัย บริการวิชาการ ทำนุบำรุงศิลปวัฒธรรม ฯลฯ แต่งานอื่น ๆ ล่ะ เขียนเอกสารประกอบการสอน ทำหลักสูตร ทำประกันคุณภาพ ทำ มคอ.๓ มคอ.๕ อะไรไปเรื่อย ๆ ตามปฏิทินของมหาวิทยาลัยให้มา
แต่ความสุขจริง ๆ กลับเป็นการสอนนักศึกษามากกว่า มันสนุกกว่า งานพวกเอกสารเหล่านี้มาก ๆ บางทีก็ไม่รู้ว่า ทำไปเพื่ออะไรกัน เหมือนมีเหตุผล แต่ก็ไม่ได้เหตุผลที่น่ายอมรับนัก เป็นเรื่องของความเชื่ื่ออะไรบางอย่างของผู้บริหารมากกว่า
เป้าหมายบางเป้าหมาย ไม่ต้องใช้ถนนเส้นเดียวกัน (มั้ง)
เขียน ณ บ้านปลายดง ณ หางดอย
เชียงใหม่ (ยามเข้าวันใหม่)
ไม่มีความเห็น