อนุทินที่ ๒๔๐๐
ระดับอุดมศึกษา…จากที่เข้ามาทำงานร่วมด้วย ๑๕ ปีนี่…เห็นอะไรมากมาย มีอยู่สิ่งหนึ่งที่เห็น คือ มีการแข่งขันกันสูงมาก ยิ่งยุคนี้…สิ่งหนึ่งที่มิได้ต้องการเห็นแต่ก็ได้พบเห็น นั่นคือ “การเมืองแรงมาก”…บางทีอดนึกไม่ได้ว่า “สวรรค์ส่งให้ฉันมารับรู้เรื่องแบบนี้ทำไม…หรือว่า มันคือ กฎแห่งกรรมสำหรับตัวของฉันเอง”…วัตถุประสงค์ของฉัน เมื่อ ๑๕ ปีตอนนั้น คือ ตำแหน่งผู้ช่วยหัวหน้าการประถมศึกษาอำเภอ ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ฉันสอบแข่งขันเข้ามาและได้ถูกภาครัฐยุบ หากไม่สอบโอนมาอยู่ มรภ.พิบูลสงคราม ในตอนนั้น ฉันต้องลาออก หรือไปเป็น ผอ.โรงเรียนซึ่งปัจจุบันจะให้กลับไปเป็นครูใหญ่อีก (อิอิ…) รอง ผอ.เขตพื้นที่การศึกษา…มันเกิดอะไรขึ้นกับระบบการศึกษาของไทย…แต่ความจริงในจิตสำนึกของฉัน ๆ ต้องการให้ประเทศไทยเกิดการพัฒนา ฉันมองโลกในแง่ดีเกินไป…ขอบอก หุหุหุ…ทำให้นึกถึงรุ่นพี่ฟ้าคราม พี่สกายเลยว่าต่อไปจะพวกเธอจะเดินแบบไหนกัน
เรียนรู้…ได้จากตัวของฉันเอง
ไม่มีความเห็น