อนุทิน 163287

อนุทินที่ ๒๓๕๒

เมื่อวานเย็น…ย่าบุษนั่งมองพี่ฟ้าครามจัดกระเป๋านักเรียนของตัวเอง เธอเก็บสมุด หนังสือ ยางลบ ดินสอ ออกมาแล้วเคาะกระเป๋าเอาเศษขยะออก พร้อมกับสีหน้ายิ้มและเสียงหัวเราะของเธอว่า “มันรกมากเลยย่า คริ ๆ ๆ”…ย่านั่งมองและยิ้มในหน้า พร้อมกับชื่นชมเธอ ดูว่าเธอเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก…ย่าเลยถือโอกาสบอกเธอว่า “ดีมากลูก โตแล้ว ต้องหัดทำอะไรด้วยตัวเอง เพราะมันเป็นกระเป๋าของเราเอง”…เธอตอบเสียงดังว่า “จร้าาาาาาา…“…คนแก่อยู่กับลูก - หลาน ก็ทำให้มีความสุขทางใจได้ไปอีกแบบหนึ่ง…