อนุทินที่ ๒๓๙๕
“ธรรมะ”…มิมีใครมาทำให้เกิดในตัวของเราได้ นอกจากตัวของเราเองเท่านั้นที่จะนำมาสู่การปฏิบัติได้จริง ๆ…ย่าบุษเปิดธรรมะให้พี่ฟ้าครามฟังทุกคืน ทุกครั้งที่มีโอกาสที่เราจะอยู่ร่วมกัน…ย่าสังเกตว่า “เธอก็ชอบที่จะฟัง” ย่าถามเธอว่า “รู้เรื่องไหม?” เธอตอบย่าว่า “รู้ค่ะ”…เอาล่ะ!!! ศีลพอที่เราจะเสมอกันได้ล่ะ!!! เพราะเราสองคนไปด้วยกันได้…โตขึ้นนู๋จะรู้ค่ะ พี่ฟ้าคราม ว่า “ชีวิตจริง คืออะไร?”…เด็กยุคนี้เมื่อรู้แล้วต้องนำไปประยุกต์และปรับใช้ในชีวิตให้ได้และให้เป็นค่ะ
เรียนรู้…ได้จากตัวของฉันเอง
ไม่มีความเห็น