สำหรับสังคมสมัยใหม่ที่ว่านี้ ไม่ใช่สังคมชนบท แต่เป็นสังคมเมือง ความเป็นเมืองจึงแสดงให้เห็นถึงความทุระทุเล ไร้เหตุผล เป็นเมืองที่ขาดความเอื้ออาทร ทุกอย่างเป็นการค้า หรือถูกครอบงำด้วยเงินตรา ทุกคนเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว ขาดสำนึกความเป็นสาธารณะ หรือขาดความเป็นส่วนรวม ชีวิตในเมืองย่อมแตกต่างจากชีวิตในชนบท ซึ่งน่ารื่นรมย์กว่า สมถะมากกว่า เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมมากกว่า และไม่ถูกครอบงำด้วยเงินตรา
เก็บความจาก “หนังอาร์ตไม่ได้มาเพราะโชคช่วย” ธนา วงศ์ญาณณาเวช
ไม่มีความเห็น