อนุทินที่ ๒๓๙๑
แปลก!!!…ยามเธอขอ ผศ. ไม่ได้ ทำไมต้องมาใส่กับฉันด้วยอ่ะ!!!…“น่าขี้เดียดแท้ ๆ” หุหุ…นานามนุษย์…เธอพยายามจะให้ฉันบอก ตอนเธออยู่ในกระบวนการตรวจผลงาน…ฉันไม่บอก เพราะ “นี่คือ จรรยาบรรณวิชาชีพของฉัน…หน้าที่ที่ฉันต้องรักษาความลับของทางราชการ”…พอเธอทราบผลว่าไม่ได้…พูดจาไม่ดี…ตายยยยย…“กรรมของฉันอีกล่ะ!!!”…จบมากันสูงสะเปล่า มิมีจิตสำนึก…แยกแยะไม่เป็น
เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง
ไม่มีความเห็น