อนุทิน 162266
nobita
เขียนเมื่ออนุทิน : 491 เมื่อวานตอนขับรถกลับบ้าน เห็นเหตุการณ์ลูกแมวโดนรถทับ นอนดิ้น ทุรนทุราย รู้สึกสงสารจับใจ แต่ทำอะไรไม่ได้ เพียงแค่ภาวนาในใจให้เขาได้พ้นทุกข์ หมดเวรหมดกรรมไปเกิดในภพภูมิที่ดี และแผ่เมตตาให้ >> กลับมาถึงบ้าน แม่บอกว่า “ลูกกวาด” (สมาชิกสี่ขาในบ้าน) ไม่สบาย ไม่กินข้าววันหนึ่งแล้ว และดูท่าทางโรยแรงมากน่าจะไม่ไหวแล้ว ผมเลยไปดูอาการสัมผัสให้เขารู้ว่าเรารักเขา และนึกในใจว่า ถ้าเจ็บมาก ทุกข์มากก็ไปสบาย ๆ นะ และก่อนนอนได้บอกกับเขาอีกครั้งว่าขอให้ไปอย่างสงบ ไปสู่ที่ที่ดีกว่านี้ >> และวันนี้ เราก็ได้ฝัง “ลูกกวาด” ไว้ในสวนบ้าน พิศ พร พรรณ…
ความเห็น (2)
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ อ.วัต สิ่งที่ได้เรียนรู้จากกรณีนี้คือ การที่เขาหมดวาระกรรมแล้วก้าวสู่ภพภูมิใหม่ที่ (น่า) จะดีกว่า และการเรียนรู้การเกิด แก่ เจ็บ และตายของสิ่งที่เรารักครับ
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก