จากอธิบายของ ธนา วงศ์ญาณาเวชที่เล่าว่า การชมภาพยนตร์ในฐานะที่เป็นงานศิลปะมิใช่ได้มาเพราะโชตช่วย หรือเกิดขึ้นมาจากดีเอ็นเอที่สิงภายในภาพยนตร์ แต่เกิดขึ้นจากผลผลิตทางประวัติศาสตร์ที่ต้องผ่านการต่อสู้ เพื่อให้ได้มาซึ่งความเป็นงานศิลปะ ดังนั้นภาพยนตร์ศิปละจึงอาจไม่จำกัดอยู่แค่เนื้อหา หรือเทคนิคที่ดำรงอยู่ภายในภาพยนตร์นั้น แต่เป็นกรอบความคิดในการจัดระเบียบความคิดด้านศิลปะอีกด้วย
ไม่มีความเห็น