อนุทิน 162113

เช้าวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ผู้เขียนมีโอกาสได้นำยอดผักไปขายที่ตลาดสดเช้าในท้องถิ่น พร้อมกับซื้ออาหารที่จำเป็น
ผู้ซื้อนิยมผักพื้นบ้านไร้สาร เช่นเดียวกับอาหารทะเลจากประมงเรือเล็ก เพื่อหลีกเลี่ยงสารเคมี ชาวบ้านท้องถิ่นมักประกอบอาหารเอง และเลือกซื้ออาหารปรุงสำเร็จจากผู้ขายที่ปรุงสะอาด เหล่านี้ ทำให้พวกเขามีสุขภาพแข็งแรง ผู้คนที่นี่นิยมตักบาตรตอนเช้า ด้วยความตั้งใจ แต่ละท่านจะมีตะกร้าเล็กๆ เตรียมอาหารมาจากบ้าน หรือซื้อถุงเล็กๆ ผู้เขียนจำได้ว่า ตั้งแต่เกิดภัยสึนามิ ปี พ.ศ. ๒๕๔๗ คร่าชีวิตผู้คนไปกว่าครึ่งชุมชน ก่อให้เกิดความสะเทือนใจ และเกิดอาการปลงในชีวิต

      ภาพน่าประทับใจ คือ มีเด็กนักเรียนหิ้วขนมมาเร่ขายพ่อค้าแม่ค้าในตลาด  บางคนหิ้วตะกร้าขายกุ้งเต้น เขามากับผู้ปกครอง พ่อค้าจึงทดสอบการคำนวณราคาขายของหนูน้อย สุดท้ายก็เหมาหมดตะกร้า   ...ครอบครัวไหน ถนัดอะไรก็ทำสิ่งนั้นๆ ฝึกฝนให้บุตรหลานหารายได้ พร้อมกับจ่ายตลาด  ทำให้ผู้เขียนนึกถึงวัยเด็ก ตนเองก็ได้รับการฝึกฝนแบบนี้เช่นเดียวกัน     "สังคมเศรษฐกิจปรับตัวล่วงหน้าไปแล้ว เพื่อความอยู่รอด  การแลกเปลี่ยนกันเองของ เหล่าผู้ซื้อผู้ขายในชุมชนเล็กๆที่สงบ ช่างน่าประทับใจ"