อนุทิน 161896

วิธีการที่เพลงแร็พได้กลายเป็นรอยเลื่อน อันเนื่องมาจากการเลือกตั้งที่รอคอยมานานในประเทศไทย ตอนที่ 4

การพลิกลิ้นเรื่องการเลือกตั้ง

แก่นหลักที่อยู่ตลอดเพลงประเทศกูมีคือเรื่องการเลือกตั้ง

ถึงแม้ว่าประยุทธ์จะให้สัญญาว่าจะมีการฟื้นฟูให้มีรัฐบาลพลเรือนที่เป็นประชาธิปไตยในบางลักษณะ แต่การเลือกตั้งก็ถูกผัดวันไปวันแล้ววันเล่า หลังจาก 4 ปีที่ถูกปกครองโดยทหาร การลงคะแนนเสียงเลือกตั้งจะมีขึ้นในเดือน กุมภาพันธ์ ปี 2019 ซึ่งหมายถึง 8 ปีหลังจากการเลือกตั้งครั้งที่แล้ว

ถึงแม้ว่าจะมีการเลือกตั้งแบบประชาธิปไตย แต่กองกำลังทหารยังคงทรงอำนาจในการตัดสินอนาคตทางการเมืองในประเทศรัฐธรรมนูญที่ร่างโดยทหารปี 2016—เป็นฉบับที่ 20 นับตั้งแต่การหมดไปของสมบูรณาญาสิทธิราชย์ในปี 1932—มีบัญญัติในการตั้งนายกฯที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง และวุฒิสมาชิกที่ถูกแต่งตั้งโดยทหาร

มีแนวโน้มสำหรับผู้สนับสนุนประยุทธ์ที่หาทางให้เขาดำรงอยู่เป็นนายกฯต่อไป ในเดือนกันยายน รัฐมนตรีที่สำคัญ 4 คน ได้สร้างพรรคการเมืองขึ้นมาพรรคหนึ่ง และในเดือนกันนั้นประยุทธ์บอกกับนักข่าวว่า “เขาสนใจในการเมือง”

ด้วยเหตุที่ทหารต้องการจะกลับมาสู่รัฐบาลที่ชอบธรรม การกดเบียดพวกแร็พเพอร์ในเรื่องเพลงที่มีชื่อเสียงอย่างมากอาจส่งผลร้ายต่อผู้ที่จะเลือกเขาก็ได้ Thitinan กล่าว

แต่การอนุญาตให้เพลงนี้ยังคงมีอยู่ คนไทยจำนวนมากจะเห็นการก่ออาการทางสาธารณะของข้อบกพร่องของรัฐบาลทหารThininan กล่าวว่า “ดังนั้นรัฐบาลอยู่ในภาวะที่แย่ๆพอกัน เพราะว่ามันเป็นสื่อถึงการเลือกตั้ง และไม่ใช่รัฐบาลรักษาการที่เกิดขึ้นหลังการปฏิวัติ ถ้าเขาปราบปรามเพลงที่ก่อให้เกิดความไม่พึงพอใจเหล่านี้ ก็อาจทำให้ผู้เลือกเกิดความเบื่อ แต่ถ้าเขาอำนวยความสะดวก ข้อผิดพลาดและการปกครองที่ผิดๆอยู่จะถูกตั้งคำถาม”

แปลและเรียบเรียงจาก

Helen Regan. How a rap video could become the fault line of Thailand’s long-awaited elections