อนุทิน 161883

สันโดษ ผู้เขียนนึกถึงคำนี้ เมื่อเพื่อนบ้านรอบสวน ต่างพากันตั้งประเด็น ว่า “ครอบครัวผู้เขียนอยู่กันเงียบ” เราเพิ่งกลับมาอยู่บ้านสวนได้ไม่ถึงปี หลังจากทิ้งร้างไปมากกว่า ๓ ปี สมาชิกครอบครัว พ่อ และสามี ล้วนเข้าสู่วัย ผู้สูงอายุ ทุกคนรักสันโดษ ต่างทำกิจวัตรประจำวันตามเวลา และทำงานตามแผนส่วนตัว เมื่อมีแขก ก็ต้อนรับขับสู้ตามสถานการณ์ ผู้เขียนจัดเวลาออกยี่ยมเยียนพบปะเพื่อนบ้านบ้าง เนื่องจาก เป็นผู้พิการ ผู้สูงอายุ ซึ่งอาจมีกิจกรรมสนทนาแลกเปลี่ยน… การให้สิ่งที่มีคุณค่ากับผู้รับ ชีวิตในเมืองสงบ ก็ย่อมหาความสงบได้โดยง่ายดาย…