เนื่องเพราะ “ความแปลกพิสดาร” ก็ถูกเขียนมานับครั้งมิได้แล้ว การแปลงโฉมยาพิษ แสร้งตาย หญิงที่นุ่มนวลดีงานที่สุดกลับกลายเป็นประมุขหมู่มาร อุบายอย่างนี้ ล่อให้นักอ่านติดเบ็ดยากเสียแล้ว
ดังนั้น เนื้อเรื่องที่เปลี่ยนแปรแปลกพิสดาร ไม่อาจนับเป็นแรงดึงดูดสำคัญที่สุดของนิยายบู๊เฮี้ยบได้อีกต่อไป ความโดดเด่นของบุคลิกลักษณะคนต่างหาก จะมีพลังดึงดูดอยู่เป็นนิรันดร์
นิยายบู๊เฮี้ยบมิควรเขียนถึงเทพ ถึงประมุขมารอีกต่อไป หากควรเริ่มเขียนเรื่องคน เขียนถึงคนเป็นๆ คนที่มีเลือดมีเนื้อ!ตัวเอกของนิยายบู๊เฮี้ยบควรมีข้อดีของมนุษย์ ทั้งควรมีข้อด้อยของมนุษย์ และยิ่งสมควรมีอารมณ์ความรู้สึกเป็นมนุษย์
จาก “ว่าด้วยบู๊เฮี้ยบ”
มังกรโบราณ เขียน
โชติช่วง นาดอน แปล
ไม่มีความเห็น