ความจริงแล้ว ผลงานที่มีชื่อเสียงเหล่านี้มีไม่มากนัก ทั้งในช่วงยี่สิบปีก่อนก็เกือบจะไม่มีผลงานใหม่ๆออกมาอีกเลย ดังนั้น ช่วงเวลาระหว่างทศวรรษที่สี่สิบและทศวรรษที่ห้าสิบ จึงอาจนับได้ว่าเป็นยุคตกต่ำสุดของนิยายบู๊เฮี้ยบช่วงหนึ่ง
ในช่วงดังกล่าว มีเพียง “นักเขียนดัง” ผู้ลอกเลียนคนหนึ่งเท่านั้น เขาได้ลอกเลียนเรื่อง “เฮยหมอเล่อ” “หนี่เสียเย่หมิงจู” (วีรสตรีรัศมีมุดาราตรี) นำมาเขียนเป็นนิยายบู๊เฮี้ยบขายดิบขายดี
จนกระทั่งเริ่มต้นทศวรรษที่ห้าสิบ จึงมีผู้ออกมา “ฟื้นฟู” นิยายบู๊เฮี้ยบ เปิดฉากใหม่แห่งนิยายบู๊เฮี้ยบ ทำให้นิยายบู๊เฮี้ยบได้พัฒนาต่อมาอีกยี่สิบปี
ช่วงยี่สิบปีนี้ มีนักเขียนดังเกิดขึ้นมาก ความหลากหลายของผลงานและการเปลี่ยนแปลงในกลวิธีการเขียนขึ้นถึงจุดสุดยอดใหม่อีกครั้งหนึ่ง เมื่อเปรียบเทียบแล้วนับว่าล้ำเกินยุคของหวนจูโหล่วจู่
ผู้ที่เปิดฉากใหม่นี้ก็คือ กิมย้ง
จาก “ว่าด้วยบู๊เฮี้ยบ”
มังกรโบราณ เขียน
โชติช่วง นาดอน แปล
ไม่มีความเห็น