อนุทินที่ ๑๙๔๖
มีพี่ที่โอนมาอยู่ มรภ.ด้วยกันบอกฉันว่า…“บุษ หากเธออยู่เขตพื้นที่เช่นเดิม (เมื่อ ๑๖ ปีที่แล้ว)…ป่านนี้เธอเป็น ผอ.เขตไปแล้ววววว…” คริ ๆ ๆ…คิดได้นะพี่ แต่มันเป็นไปไม่ได้แล้ววววววววอ่ะ!!!…“บุษยมาศ” มิได้คิดถึงเรื่อง ยศ ตำแหน่ง แต่คิดถึงในการทำความดีต่อแผ่นดินมากกว่า…สวรรค์ส่งนู๋มาทำงานให้กับโลก จึงได้มาช่วยทำประโยชน์ให้กับมหาวิทยาลัยราชภัฏ ได้เท่าที่เห็น…เท่านี้ ก็สุขใจแล้วพี่…ยกบุญ กุศล ครั้งใหญ่ ส่งต่อให้ลูก ๆ หลาน ๆ แล้วกันคร่าาาา…
ไม่มีความเห็น