อากาศเช้านี้จะเรียกว่าอึมครึมก็ว่าได้ ฟ้าสีเทาไร้แสงแดด อบอ้าวมาตั้งแต่เมื่อวาน ไม่มีลมพัดไม่มีฝนสักเม็ดเดียว คุณป้าเดินกลับจากใส่บาตรวันพระ พูดคุยกับเด็กๆที่ตื่นขึ้นมาเดินเล่นในซอยหมู่บ้าน ชีวิตคนเรามันไม่มีอะไรมากหรอกนะ มีหลับมีตื่น รู้ว่ายังหายใจอยู่ ออกกำลังกาย กินอาหาร เพื่อให้ได้อยู่ดูโลกใบนี้ต่อไป รถยนต์จอดข้างกำแพงหมู่บ้านเรียงราย หยุดการขับเคลื่อน นกส่งเสียงทักทายบนสายไฟเกาะแน่นิ่งชีวิตที่จำเจอย่างนี้ในวันหยุด หรือวันไม่หยุด ณ ตรงนี้ หรือตรงอื่นก็ไม่ต่างกัน มันอยู่ มีอย่างนี้เท่านั้นเองแมลง มด ตอมไต่บนต้นมะกรูด กระเพา พริกที่ยังไม่โตพอจะมีดอก ต้นแคบ้านที่กำลังแตกยอดชูอวดขึ้นมา เถาตำลึงพันเลี้ยวตามรั้วหน้าบ้าน ต่างชีวิตต่างคืบคลานกันไปข้างหน้า เพื่อให้ถึงจุดหมาย จุดหมายสุดท้ายของทุกชีวิตที่ไม่ต่างกันแต่แตกต่างในระหว่างทางเดิน……….
ไม่มีความเห็น