อนุทิน 159754


บุษยมาศ
เขียนเมื่อ

อนุทินที่ ๒๐๐๙

บางครั้ง…ก็ทำให้เห็นว่า…ตอนแรก ๆ ดี แต่พอได้ผลประโยชน์เสร็จ มิใช่แบบที่เคยเป็น…พบเห็นแล้ว ก็รู้สึก “อนาจใจ” เชื่อมั่นตัวเองอะไรหนักหนา…พอให้หางานก็ปฏิเสธ แต่ปากคอยบอกว่า แบบนี้มิใช่…ให้ตายเถอะ!!!

ได้แต่อโหสิกรรมและอภัยให้…แต่ภาวนาว่า “ขออย่าได้พบเจอกันอีกเลย” คริๆๆ…

บทเรียนที่เรียนรู้ได้จากตนเอง…



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท