อนุทิน 159544
บุษยมาศ
เขียนเมื่ออนุทินที่ ๑๙๗๑
หัวใจในการปฏิบัติธรรม ก็คือ การมองตน…และแล้ว “บุษยมาศ” ก็ทราบว่า…สิ่งที่ตนเองทำมานั้น นั่นคือ สิ่งที่ตัวเองได้ปฏิบัติธรรมมาโดยตลอด…การปฏิบัติธรรมมิจำเป็นต้องไปมองดูที่ใคร…แต่ดูที่ใจและการกระทำของตัวเราเองเท่านั้นพอ…ฉันคงสั่งสมมานาน ๆ พอ ที่จะทราบด้วยตัวของฉันเอง…ทำให้เป็นคนที่เข้าใจอะไรในความเป็นจริงของโลกมนุษย์ได้ง่ายมาก…คงเป็นเรื่องของการสั่งสมบารมีของแต่ละคน
ความเห็น (1)
เป็นการบำเพ็ญธรรมแล้วพร้อมที่จะสำเร็จได้
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก