กิตตินันต์ พิศสุวรรณ
การเดินทางของฉัน.... กิตตินันต์ พิศสุวรรณ

อนุทิน 159492


กิตตินันต์ พิศสุวรรณ
เขียนเมื่อ

โรคซึมเศร้าสิ่งที่น่าห่วงสำหรับทุกคนกิตตินันต์ พิศสุวรรณ

เป็นเรื่องที่น่าห่วงที่สุดสำหรับทุกคน โดยเฉพาะชาวเกษตรกรเรา น้ำท่วมทุ่งนา ข้าวกะลังสวยเลย แต่สิ่งที่ตามมาคือพวกเราได้กินปลาชนิดต่าง ๆ ซึ่งคนกรุงเทพฯไม่ได้กินเหมือนเรา เห็นมั๊ยยย มันมีข้อดี แถมบางคนได้ขายด้วย ปลาบ้านเราเนื้อแน่ มีไข่ หมกใส่ใบตองโอ๊ยยยยย แซ่บบบ หลายเด้ออออ…..วิธีแก้ไขหรือป้องกันโรคซึมเศร้ามีบ้างคือทำใจ มันเกิดขึ้นแล้ว คนอื่นก้อเจอเหมือนเรา การตัดสินใจจะว่าใครเป็นคนบ้า อย่าเพิ่งโรคซึมเศร้าไม่ได้เป็นโรคสุนัขบ้า แต่คนบ้านเรามักจะไปตัดสินใจว่าไอ้นี่บ้า ไอ้นี่มันประสาท นั่นหละมันเป็นไปตอกย้ำให้อีก มันทำให้เค้ากลัวที่จะออกไปพบปะกะเพื่อนฝูง คนกรุงเทพฯ 90% เป็นโรคซึมเศร้า ดาราเกาหลี จีน หรือฝรั่ง มักฆ่าตัวตายเพราะโรคซึมเศร้า แต่มันก้อน่าเศร้า ทุกคนคงเห็นว่าเวลาเกาหลีร้องเพลงจะออกมาเป็นกลุ่ม เต้นพร้อมกันซะสวยเลย แต่มีใครทราบเบื้องหลังมั๊ยยยยย เช่นวงหนึ่งมี 10 คน มันต้องมีดาวเด่น และโด่งดัง มีโฆษณา มีละครมาให้เล่น แต่คนที่ไม่ดัง ไม่เด่นล่ะ ค่ายสังกัดแยกห้องให้พักเลยนะครับ เครื่องบินก้อคนละ Class เวลานอนยังต่างกันใครดังนอนห้องระดับ 5 ดาว ใครไม่ดังนอนแบบทั่วไป ดังนั้นเราห้ามเป็น ครูขอร้องด้วยนะ อย่าเป็นเลย มันทรมานมากต้องกินยาวันละหลายเม็ด (เพราะครูเคยเป็นมาก่อน)



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท