ปรัชญาที่มองวิวัฒนาการเป็นลำดับๆไป ที่ขึ้นชื่อก็คือวิธีคิดวิพากษ์วิธี การคิดแบบนี้จะดำเนินโดยมีบทตั้ง (thesis) คือสิ่งที่พิสูจน์ในขณะนั้นว่าจริง ต่อมาจะมีบทแย้ง (anti-thesis) คือ สิ่งที่เข้ามาขัดง้างความเป็นจริง หรือบทตั้ง ต่อมาเมื่อมีการพิสูจน์บทแย้ง จนกระทั่งกลายเป็นบทสรุป (synthesis) ซึ่งจะมีทั้งบทตั้งและบทแย้งอยู่ หรืออาจมีบทแย้งอย่างเดียว หรือบทตั้งอย่างเดียวก็ได้ แต่บทสรุปนี้ต้องมีคุณภาพใหม่ ต่อมาบทสรุปนี้จะเป็นบทตั้ง รอคอยจนกว่าจะมีบทแย้ง เป็นอย่างนี้เรื่อยไป
คนที่มีแนวคิดแบบนี้คือเฮเกล และมาร์กซ์ สำหรับเฮเกลใช้วิพากษ์วิธีทางจิต แต่มาร์กซ์ใช้วิพากษ์วิธีทางวัตถุ
อย่าลืมว่าแนวคิดนี้นำเสนอความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว ก็คือกฎวิพากษ์วิธี จนกว่าจะได้บทตั้งอันใหม่ ที่ไม่มีบทแย้งเท่านั้น สำหรับเฮเกลคือจิตสมบูรณ์ แต่มาร์กซ์คือสังคมที่ไม่มีการขูดรีดอีกต่อไป
ไม่มีความเห็น