อนุทินที่๕ …
กาแฟในยามบ่าย
กับสหายนัยน์ตาเศร้า
กาแฟกับเรื่องราว
และผู้เฒ่าเฝ้าตำรา
ซิบรสขมจนซ่านจิต
พรหมลิขิตลิมิตฝัน
คืนใจกันและกัน
แล้วเพาะบ่มต้มกาแฟ
… -เสาวนีย์-
อนุทินที่๕ …
กาแฟในยามบ่าย
กับสหายนัยน์ตาเศร้า
กาแฟกับเรื่องราว
และผู้เฒ่าเฝ้าตำรา
ซิบรสขมจนซ่านจิต
พรหมลิขิตลิมิตฝัน
คืนใจกันและกัน
แล้วเพาะบ่มต้มกาแฟ
… -เสาวนีย์-
ขอบคุณมากค่ะสำหรับทุกท่านที่เข้ามาอ่านบทกวีและดอกไม้ค่ะ
และขอบคุณคอมเม้นต์จาก@แม่มด ด้วยค่ะ
ส่วนตัวแล้ว ชอบในบรรยากาศค่ะ
อ่านบันทึกนี้แล้วได้กลิ่นกาแฟเลยคะ