อนุทินที่ ๑๘๒๖
สุดท้ายของชีวิต...มิมีสิ่งใดที่ต้องการ นอกจาก "ชีวิตที่มีความสุข"...ทำใจให้ปล่อยวาง ไม่ยึดติด เพียงแค่นี้ของชีวิตในบั้นปลาย...มีความเข้าใจชีวิตที่เกิดมาบนโลกนี้...เกิดมาเพื่ออะไร...เมื่อวานนี้ได้มีโอกาสอยู่ใกล้ ๆ กับเจ้าลูกชายคนโต อาจารย์ภัคร...ฉันได้ยินลูกพูดคุยให้ฟังในเรื่องราวต่าง ๆ...มิเสียแรงที่เกิดมาเป็นลูกแม่บุษ พ่อจเร...คนเราเกิดมาเพื่อสร้างบุญ บารมี คุณงามความดีให้กับโลกมนุษย์ และสิ่งต่าง ๆ นี้จะติดตามตัวของพวกเราไป...เท่านั้นเองจริง ๆ
ท่านยังดูสวยสมวัยนะครับ…