บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ประการ คือ การกระทำที่เกิดเป็นบุญเป็นกุศลแก่ผู้กระทำ
๑. บุญสำเร็จได้ด้วยการบริจาคทาน คือ บุญอันเกิดจากการเสียสละสิ่งของรวมถึงการให้ธรรมทานเพื่อให้เกิดประโยชน์แก่ผู้อื่น ๒. บุญสำเร็จได้ด้วยการรักษาศีล คือ การตั้งใจรักษาศีลและการปฏิบัติตนไม่ให้ละเมิดศีล ๓. บุญสำเร็จได้ด้วยการภาวนา คือ บุญอันเกิดจากการภาวนา อบรมจิตละกิเลส ๔. บุญสำเร็จได้ด้วยการประพฤติอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่ คือ การให้ความเคารพผู้ใหญ่และผู้มีพระคุณ ๕. บุญสำเร็จได้ด้วยการขวนขวายในกิจการที่ชอบ คือ บุญอันเกิดจากการกระทำความดีที่เกิดประโยชน์ต่อคนโดยเฉพาะทางพระพุทธศาสนา เช่น การชักนำบุคคลให้มาประพฤติปฏิบัติธรรมมีทาน ศีล ภาวนา เป็นต้น ๖. บุญสำเร็จได้ด้วยการให้ส่วนบุญ คือ การอุทิศส่วนบุญกุศลที่ได้กระทำไว้ ให้แก่สรรพสัตว์ทั้งปวง การบอกให้ผู้อื่นได้ร่วมอนุโมทนาด้วยทั้งมนุษย์และอมนุษย์ ได้ทราบข่าวการบุญการกุศลที่เราได้กระทำไป ๗. บุญสำเร็จได้ด้วยการอนุโมทนา คือ บุญอันเกิดจากการได้ร่วมอนุโมทนา เช่น สาธุ เพื่อเป็นการยินดีและขอมีส่วนร่วมในความดีของบุคคลอื่น ถึงแม้ว่าเราไม่มีโอกาสได้กระทำก็ขอให้ได้มีโอกาสได้แสดงการรับรู้ด้วยใจปีติยินดีในบุญกุศลนั้น ๘. บุญสำเร็จได้ด้วยการฟังธรรม คือ บุญเกิดจาการตั้งใจฟังธรรมและนำความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ ๙. บุญสำเร็จด้วยการแสดงธรรม คือ บุญเกิดจากการแสดงธรรมเพื่อให้เกิดประโยชน์แก่ตนเองและผู้อื่น ๑๐. บุญสำเร็จได้ด้วยการทำความเห็นให้ตรง คือ บุญเกิดจากการกระทำความเห็นที่เป็นมิจฉาทิฏฐิให้เป็นสัมมาทิฏฐิ บุญกิริยาวัตถุทั้ง ๑๐ ประการนี้ ผู้ใดได้ปฏิบัติอย่างใดอย่างหนึ่งหรือยิ่งมากจนครบ ๑๐ ประการแล้ว ผลบุญย่อมเกิดแก่ผู้ได้กระทำมากตามบุญที่ได้กระทำ
ไม่มีความเห็น