อนุทิน 156687

บริหารเวลาที่เหลืออยู่

เมื่อพูดถึงบริหารเวลา เราหมายถึง การทำประโยชน์ให้ได้สูงสุดกับเวลาที่ผ่านไป การบริหารเวลาก็เหมือนกับการบริหารเงิน ผู้ที่มีเงินและเห็นคุณค่าของเงินเขาจะคิดวางแผน การใช้เงินเพื่อแลกเปลี่ยนระหว่างเงินที่ใช้ไปกับสิ่งที่ได้มาคุ้มค่ากันหรือไม่ สำหรับบางคนมีเงิน มากเหลือใช้ขาดสติเขาใช้เงินโดยไม่คิดถึงคุณค่าที่จะได้มา เขาใช้เงินตามความอยากที่ไม่เคย หยุด เขาใช้เงินเพียงสนองตัณหาของตน

เวลาเป็นต้นทุนสำคัญสำหรับชีวิตมนุษย์ ทุกคนมีต้นทุนเท่ากันคือ วันละ 24 ชั่วโมง เหมือนกัน แต่ที่ไม่เหมือนกันคือ วันและเวลาที่ใช้ในโลกนี้ บ้างก็ยาวนานแต่บางคนก็สั้น ถ้าตาม ศาสนาพุทธก็จะว่า แล้วแต่กรรมเวร ถ้าศาสนาพราห์มฮินดูจะว่า แล้วแต่พรหมลิขิต ถ้าเป็น คริสตชน ก็จะว่าแล้วแต่น้ำพระทัยของพระเจ้า แต่ไม่ว่าจะมีชีวิตอยู่สั้นหรือยาวที่สำคัญคือ เราได้ อะไรบ้าง เมื่อเรามองย้อนกลับสู่อดีต เวลามีคุณค่าและมีลักษณะพิเศษกว่าเงินทอง เพราะ เงินทองใช้หมด หาใหม่ทดแทนได้ แต่วันและเวลาเมื่อผ่านไปแล้วผ่านเลย เราไปหมุนนาฬิกา เพื่อให้เวลากลับมาใหม่ไม่ได้ 

ท่านผู้อ่านเคยนั่งลงคิดบ้างไหมว่า บัดนี้อายุเท่าใด เวลาที่ผ่านมาได้มีอะไรบ้างที่เป็น รูปธรรม ที่ทำให้รู้สึกภูมิใจ บางคนคงบอกว่า ได้ทำงานหาเงินเลี้ยงลูกจนซื้อบ้าน เลี้ยงลูกจนจบ การศึกษาเท่าที่ลูกเรียนได้ และบัดนี้เห็นลูกเติบโตเป็นฝั่งเป็นฝาไปแล้ว บางคนอาจพูดว่า ได้ให้ เงิน ให้เวลามีส่วนร่วมสร้างสังคม บางคนอาจพูดว่า ได้ใช้ชีวิตส่วนหนึ่งเป็นอาสาสมัครจิตอาสา เพื่อกิจการสาธารณกุศล ฯลฯ แต่บางคนเมื่อมองกลับสู่อดีต เมื่อคิดถึงเวลาที่เสียไปสิ่งที่เขาได้ คือ อายุเพิ่มขึ้น ผมขาวเพิ่มขึ้น รอยย่นเพิ่มขึ้น นอกนั้นไม่มีอะไร

ผู้อ่านที่รัก ไม่ว่าคุณจะมีอายุเท่าใด วันนี้ขอให้คิดถึงเวลาที่มีอยู่ขณะนี้จงวางแผน ระยะยาว ถ้าจะมีอายุต่อไปอีกปี ไม่ว่าจะรู้สึกว่ามีมากมีน้อย จะใช้เวลาที่เหลือเพื่ออะไร คิดจะทำอะไรให้ลูกหลานเพื่อนฝูงพูดถึงในวันไว้อาลัย ขณะเดียวกันวางแผนระยะสั้นจะทำ วันนี้เพื่อประโยชน์สูงสุดประหนึ่งว่าพรุ่งนี้อาจไม่มี ที่ผ่านมาใช้ชีวิตจนถึงวันนี้ได้อะไรบ้าง และคิดจะใช้ชีวิตที่เหลือเพื่ออะไร