บทวิจารณ์วรรณกรรม เรื่อง เมื่อตะวันลับฟ้า |
บทวิจารณ์วรรณกรรม เรื่อง เมื่อตะวันลับฟ้า
จำได้ไหม คุณอ่านหนังสือครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ? หลายคนอาจตอบว่า หนึ่งปี บางคนอาจตอบว่าหนึ่งเดือน หรือแม้กระทั่งหนึ่งวัน แต่สำหรับข้าพเจ้าคำตอบนั้นคงเป็นหนึ่งชั่วโมง เป็นหนึ่งชั่วโมงที่ยังยิ้มด้วยความอิ่มเอมใจที่ได้สัมผัสหนังสือที่มีคุณค่า หนังสือปกสีเขียวเล่มน้อยให้ความสบายตาทุกครั้งเมื่อได้มอง ภาพปกที่เย็นตาผสมกับเงาภาพคนสองคนช่วยกันปลูกต้นไม้นั้นชวนให้ข้าพเจ้าเดาว่าเนื้อหาข้างในคงเป็นเรื่องของความรักของหนุ่มสาวเป็นแน่ ด้วยชื่อหนังสือที่ดูเหมาะกับความรักและรูปภาพที่ชวนให้จินตนาการตาม แต่หากท่านผู้อ่านได้พลิกไปดูข้างหลังของเล่ม คงต้องร้องอ๋อดั่งที่ข้าพเจ้าได้ทำ เพราะหนังสือเรื่องนี้มิได้เป็นเรื่องความรักของคนเพียงสองคนเท่านั้น หากแต่เป็นความรักที่แสนจะยิ่งใหญ่ เป็นรักที่มาพร้อมกับความเสียสละ และเป็นรักที่ไม่หวังครอบครองแม้แต่เศษเสี้ยว นั่นคือความรักที่รักเพื่อนร่วมโลกด้วยกันเอง อ่านต่อในhttp://www.praphansarn.com/art... |
ไม่มีความเห็น