อิทธิพลของวรรณกรรมต่างประเทศ
ภาษามันเคลื่อนไหว ภาษามันมีชีวิต การใช้ภาษาก็ต้องมียุคสมัยและมีวิธีการของมัน แต่โดยกรอบของภาษาแล้ว ผมกลับคิดว่ามันไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากมายนัก ในลักษณะของลีลาน้ำเสียง แม้จะผิดแผกไปตามยุคสมัย แต่ไม่ถึงขนาดปฏิวัติโดยสิ้นเชิง ยังคงอยู่ในรูปรอยเก่า คุณจะมีวิธีใช้อย่างไรก็คงอยู่ในกรอบของการใช้ภาษาไทย เช่น “ไปกินข้าว” ฉะนั้นลีลาของน้ำเสียงหรือสีสันที่ปรากฏผมถือเป็นศิลปะของการใช้ภาษา ซึ่งแต่ละคนหยิบดึงมาจากการพบเห็นในชีวิตประจำวันหรือหนังสือที่อ่านมาว่าชอบหรือไม่ชอบการใช้ภาษามากน้อยแค่ไหน
แน่นอน…. หากจะบอกว่าภาษาอังกฤษเข้ามามีบทบาทอยู่ในกระสวนภาษาของเรานี่ก็ไม่ใช่เป็นเฉพาะในนักเขียนรุ่นใหม่ๆ เพราะเรื่องนี้มันมีของมันอยู่ก่อนแล้ว ว่าไปแล้วฝรั่งเข้ามาเมืองไทยเมื่อไหร่ภาษาไทยก็คงเปลี่ยนแปลงไปไม่มากก็น้อย คือมีการผสมผสาน ทำให้เกิดลีลาใหม่ๆ ที่บอกว่าภาษามันมีชีวิตก็ตรงนี้ ไปดูได้หนังสือในสมัย ร.4 – ร.5 หรือเรื่องสั้นไทยในยุคนั้น จะเห็นว่าภาษาฝรั่งเข้ามามีบทบาทมาก
อ่านต่อได้ที่ https://suchartsawasdsri.wordp...
ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก