อนุทิน 156149

ได้แง่คิดหลังจากที่คิดมาก..ด้วยเรื่องบางเรื่อง..ที่เราห่วงเขามากไป กังวลกับชีวิตเขา..ที่ยังอาจวางเขาไม่ลงเพราะคิดว่าเขาเป็นเด็กในสายตาเรา..แต่ขณะนอนด้วยการทำสมาธิ..เสี่ยวหนึ่งของสมาธิเกิด ..ต้องใช้หลักพรหมวิการสี่..เข้ามาช่วย..เพื่อทำความเข้าใจกับเขา..ความเมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา..เรียบเรียงคำพูด..เพื่อถ่ายทอดให้เขารู้ว่า เรารักและห่วงใย สงสารกลัวเขาก้าวผิด  และถ้าเขามีรักต่อกันก็ต้องยินดี..และให้รู้ที่จะวางเรื่องของเขาลง..สุดท้ายนอนหลับสบาย..