การโจมตีต่อพวกโรฮิงญาไม่ใช่แต่เพียงเรื่องศาสนาเท่านั้น แต่ยังมีเรื่องที่ดินอีกด้วย ตอนที่ 2
ในพม่า ภาษาของรัฐบาล คำว่า การพัฒนาทางเศรษฐกิจ บรรยายถึง การบริจาคที่ดิน (allocation of land) ที่ทหารเป็นเจ้าของ และสามารถขายให้แก่ชาวพม่าและบริษัทต่างชาติเป็นเวลา 20 ปี
แต่ในรัฐยะไข่ ซึ่งเป็นรัฐที่ยากจนมากๆและอยู่ติดชายแดน เมื่อก่อนนี้ยังไม่ถูกจัดสรร เมื่อพูดถึงในบางแง่มุม สำหรับชาวต่างชาติ การเน้นไปที่ความขัดแย้งทางศาสนากลับทำให้การไขว่คว้าเรื่องที่ดินที่มีอยู่อย่างมากมาย (vast land grabs) อ่อนพลังลง การไขว่คว้าเรื่องที่ดินนี้ส่งผลต่อคนเป็นหลายล้านคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวโรฮิงญาด้วย
สิ่งนี้โดยตัวของมันเอง ทำให้ฉันตั้งคำถามขึ้นมาว่า สิ่งเกิดขึ้นกับรัฐที่ยากจนที่สุดนี้คืออะไร?
บางทีอาจเป็นเพราะว่ามีแผนการของสมาคมนายธนาคารชาวจีนในการพัฒนาท่าเรือน้ำลึก (deep-sea port) ที่เมือง Kyaukpya ประมาณ 7.3 พันล้าน บนชายฝั่งของรัฐยะไข่ และ 3.2 พันล้านในอุตสาหกรรม (industrial park) ที่อยู่ใกล้ๆ แผนการพัฒนาโดยการให้จีนสนับสนุนด้านการเงินในพม่าเป็นปัจจัยหลักสำคัญในการสร้างเส้นทางสายไหม (Beijing’s Belt and Road Initiative) ดังนั้นการทำให้ที่ดินเป็นอิสระโดยการบังคับแบบรุนแรง (radical expulsion) ของชาวโรฮิงญาอาจเป็นผลประโยชน์ของทหาร และเข้ากันได้กับการพัฒนาทางเศรษฐกิจในพื้นที่ก็ได้
ศาสนาอาจทำหน้าที่เหมือนผ้าคลุม ซึ่งผู้นำทางการทหารสามารถใช้ศาสนาไปในการลดทอนการยื้อแย่งที่ดินเพื่อการพัฒนาทางเศรษฐกิจอยู่ก็ได้ สิ่งนี้เป็นสิ่งใหม่ในรัฐยะไข่ แต่มันเกิดขึ้นแล้วในหลายๆจังหวัดของพม่า เป็นเวลา 20 ปี ทหารเข้ามาควบคุมการจัดสรรที่ดินสำหรับชาติและชาวต่างประเทศ สิ่งที่ได้ผลประโยชน์มากที่สุดเห็นจะเป็นกลุ่มชาวพุทธที่เป็นชนกลุ่มน้อยในรัฐยะไข่ ซึ่งเป็นคนจน
แปลและเรียบเรียงจาก
Saskia Sassen. The Assault On The Rohingya Is Not Only About Religion- It’s Also About Land.
ไม่มีความเห็น