อนุทิน 154810

สงครามไม่มีเวลาหยุด 

การสู้รบต่อสู้ตายไปในราวป่า 

ม้าที่แพ้ศึกร้องครวญ 

เสียใจต่อฟ้า 

อีกากับอีแร้งจิกกินลำไส้คน 

โผผินบินไปแขวนอยู่บนกิ่งไม้แห้ง 

ไพร่พลละเลยทาหนามไหน่ 

แม่ทัพมีแต่ความว่างเปล่า 

พึงทราบว่า"ทหารนั้นคืออาวุธร้ายนักปราชญ์จะใช้ถึงคราวจวนตัว"

ต้วนอี้ขับกวีนิพนธ์ของหลี่ไป๋ เมื่อคราวเฉียงฟงตาย เพราะไม่อยากให้เกิดสงคราม