พวกนักพัฒนาเอกชนไทย (NGOs) เป็นเครื่องมือให้ทหารจริงๆเหรอ? ตอนที่ 2
นักพัฒนาเอกชน (NGOs) คือการขยายตัวของระบบราชการรัฐใช่ไหม?
เป็นเวลายาวนานมาแล้ว ที่ฉันสังเกตเห็นถึงแนวโน้มในการที่นักพัฒนาเอกชน (NGOs) กำลังเข้าสู่ในเงื้อมมือของระบบราชการรัฐ (the state bureaucracy) ยิ่งไปกว่านั้น พวกนักพัฒนาเอกชนเลือกที่จะทำงานร่วมกับรัฐ จนอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของรัฐเลยทีเดียว และพร้อมๆกันนั้นหน้าที่ในการให้ความช่วยเหลือ (activist functions) ก็ไม่มีการทำการอันใด อย่างน้อยในระยะเวลา 10 ปีมานี้ ประสิทธิผลของนักพัฒนาเอกชน (NGOs) ในการเพิ่มอำนาจให้กับประชาชน แต่ในสังคมที่กำลังเปลี่ยนแปลง และในการทำให้อิทธิพลของรัฐและองค์การพัฒนาเอกชนเอง ก็ยังไม่แจ่มชัดนัก (unclear) ภาคประชนไทยเป็นตัวแทนเสียงต่างๆของประชาชนได้จริงหรือไม่?
การต้องขึ้นกับรัฐบาลในเรื่องค่าใช้จ่าย (funding) มีผลต่อความสนใจของนักพัฒนาเอกชน (NGOs) นักพัฒนาเอกชนถูกผลักไปในเรื่องความโปร่งใสทางการเงิน และไม่สามารถช่วยเหลือตนเองด้านการเงินได้ ดังนั้นพวกนี้จึงไม่สามารถเลือกที่จะดำเนินการงานของตน และตอบสนองต่อความต้องการของประชาชนได้ นอกจากนี้เมื่อทำงานกับรัฐบ่อยๆ พวกนักพัฒนาเอกชน (NGOs) จะต้องหุบปาก เมื่อมีการวิจารณ์เกี่ยวกับงานที่ตนทำ การประนีประนอม (compromise) ทำให้เป้าประสงค์ (goal) ของนักพัฒนาเอกชนเปลี่ยนแปลงไป ที่ทำได้ก็จะเป็นการได้รับเงินเพิ่มเท่านั้น พวกเราไม่น่าแปลกใจอันใดที่หากจะเห็นนักพัฒนาเอกชนดำเนินการไปตามแหล่งเงิน ถึงแม้ว่าแหล่งเงินจะเป็นทหารก็ตาม
แปลและเรียบเรียงจาก
Pinkaew Laungaramsri. Are Thai NGOs tools of the junta?
........................
