อนุทิน 154586

วิกฤตธรรมกาย: ยอดของภูเขาน้ำแข็งของพุทธแบบไทย ตอนจบ

ในระบบการศึกษาในประเทศไทย พุทธมีพื้นที่มากกว่าศาสนาอื่นๆ รัฐไทยมีนโยบายที่จะเชื่อมโยงโรงเรียนกับวัด เพื่อที่สถาปนาศีลธรรมแบบพุทธ (Buddhist moralities) ให้เป็นค่านิยมหลักต่อนักเรียน เหตุที่วัดธรรมกายมีชื่อเสียง เพราะวัดได้เชื่อมโยงสาวกที่เป็นเด็กๆ (younger generations) ผ่านนโยบายนี้

รัฐให้อำนาจและทรัพยากรกับพุทธ โดยปราศจากการตรวจสอบและสมดุล หรือการคานอำนาจ (check and balance) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องการเงิน และพระหลายรูปต้องเจอกับข้อกล่าวหาในเรื่องการใช้เงินที่ผิดประเภท (dirty money), การครอบครองที่ดินอย่างผิดกฎหมาย

Pinyapan ยังเพิ่มเติมอีกว่า หากรัฐไทยต้องการจะเก็บภาษี ก็ควรมีภาษีในทางศาสนาไว้ด้วย (religious tax) เพื่อที่รัฐจะได้กระจายภาษีนี้สู่สังคม เขายังสรุปว่า รัฐกับศาสนายากที่จะแยกออกจากกัน อย่างไรก็ตาม หน้าที่ของรัฐก็คือการกระจายความมั่งคั่งเท่านั้น ไม่ควรจะควบคุมความคิดของใคร

แปลและเรียบเรียงจาก

ไม่ชื่อผู้แต่ง. Dhammakaya crisis: The tip of the iceberg in Thai Buddhism. https://prachatai.com/english/node/7008