ยังไกลห่าง...ยังห่างไกล
...สองปีก่อน น้องให้เสื้อ สกรีนส์ "แพทย์วิถีธรรม" มาหนึ่งตัว
สวมใส่เมื่อใดก็มักถูกเข้าใจว่า สังกัดอยู่หน่วยจิตอาสาแพทย์วิถีธรรม
คงต้องบริจาคต่อให้จิตอาสา หรือผู้ชำนาญการแพทย์วิถีธรรมแล้ว
เพราะ ทั้งภาคปฏิบัติและทฤษฎี ว่าด้วยสมดุลแปดอ. หรือยา ๙ เม็ดของแพทย์วิถีธรรมนั้น
ข้าพเจ้ายังห่างไกลสถานะนั้นมากมาย...ประสบการณ์ตรงคือ..เพียงร่วมเข้าค่ายเมื่อสองปีก่อนครั้งเดียว
และร่วมทานอาหารสุขภาพ ที่มีผู้บริการเป็นครั้งคราวเท่านั้น (ยังเรียนรู้ไม่ถึง ๕ %)
ส่วนองค์ความรู้ทางธรรม ทั้งภาคทฤษฎีและปฏิบัติก็ยังไกลห่างและห่างไกลหมู่ฝูงมากมาย
ระบบจิต ประสาท สมอง การโยงใยข้อมูล อันเป็นเหตุผล ความเป็นจริง
กับจินตนาการส่วนตัว ก็ยิ่ง...ยังเป็นปัญหาสำหรับการสื่อสารอยู่...
อาจถึงเวลา...ต้องลาทุกพื้นที่การสื่อสาร เพื่อดูแลพัฒนาตนในกรอบขอบเขตอันเหมาะสม...แล้วกระมังนะ?
...ในวันที่รู้สึกหนาว
๓๐ สิงหาคม ๒๕๖๐
ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก