อนุทิน 15306

เพราะคำต่างๆ ที่มนุษย์เปล่งเสียงออกมาเป็นเพียง  "สมมติบัญญัติ" 

ถ้าโลกมีกติกาให้ทุกคนหยุดพูด(ในเวลาที่ไม่ได้นอนหลับ) สักวันละ  3  ชั่วโมง ทำการงานที่อยู่ตรงหน้า ห้ามคิดถึงเวลาก่อนหน้านี้ และห้ามคิดถึงเวลาที่ยังไม่มาถึง

อนุญาตให้สื่อสารผ่านร่างกาย สื่อภาษาใจด้วย สายตา....แค่นั้น...

จะช่วยให้เราจะเข้าใจ...ธรรมชาติ...ของสิ่งมีชีวิต  ที่เรียกว่า  "มนุษย์"  มากขึ้นไม๊นะ 

เหมือนโดนปัจจัยภายนอก แทรกแซง จนสับสนไปหมดแล้วว่า อะไรคือสิ่งที่ต้องทำเพราะจำเป็น  และ ไม่ต้องทำเพราะไม่จำเป็น

เหมือนต้องทำ เพราะ ใครๆ เค้าก็ทำกัน ถ้าไม่ทำ ก็กลัวเค้าจะว่าไม่พัฒนา ไม่เก่ง ไม่ดี ขี้เกียจ

อะไรกันแน่  ที่ต้องทำ  อะไรกันแน่ ที่ต้องการ 

อะไรคือ..ดี..พอ

และ  พอ..ดี... ???