อนุทิน 15162

029 : ยามเช้า..ในซอยหน้าบ้าน @  193891  โดย บัญชา ธนบุญสมบัติ


อรุณสวัสดีครับพี่ชิว (แต่ตอนนี้ 11.47 น.) คิดว่าพี่คงตื่นนานแล้ว รูปสวยมากๆครับ ในฐานะ ชายผู้หลงรัก สาวอักษร เอ้ย ตัวอักษร (จงใจพูดผิดเป็นครั้งที่ 199) เห็นภาพอรุณรุ่งแล้ว ก็ทำให้นึกถึง บทละครพูดคำฉันท์เรื่องมัทนพาธา ตอนที่ ท้าวชัยเสนรำพันถึงความรักลึกซึ้งที่มีต่อนางมัทนา ครั้นเมื่อนางมัทนาออกมาที่ลานหน้าอาศรมก็มิเห็นผู้ใด ด้วยเพราะท้าวชัยเสนหลบไปแฝงอยู่หลังกอไม้

อิทิสังฉันท์ 20

อ้าอรุณแอร่มระเรื่อรุจี                        ประดุจมโนภิรมย์รตี ณ แรกรัก
แสงอรุณวิโรจน์นภาประจักษ์               แฉล้มเฉลาและโสภินัก นะฉันใด
หญิงและชาย ณ ยามรตีอุทัย               สว่าง ณ กลางกมลละไม ก็ฉันนั้น

แสงอุษาสะกาวพะพราว สวรรค์            ก็เหมือนรตีวิสุทธิอัน สว่างจิต
อ้าอนงค(ะ) เชิญดำเนิร สนิธ               ณ ข้าดนูประดุจสุมิตร มโนมาน

ไปกระทั่ง ณ ฝั่งอุทก(ะ)จีรธาร              และเปล่งพจี ณ สัจจการ ประกาศหมั้น
ต่อพระพักตร์สุราภิรักษ(ะ) อัน-             เสด็จสถิต ณ เขตอรัณ - ยะนี่ไซร้
ว่าดนูและน้องจะเคียงคระไล                 และครองตลอด ณ อายุขัย บ่คลาดคลา

ที่มา มัทนพาธา : ตำนานเกี่ยวกับดอกกุหลาบ @ 184553