อนุทิน 151456

ตอนนี้กำลังอ่านหนังสือเรื่องรัฐกับการปฏิวัติ ของเลนินอยู่ หากพูดในทางประวัติศาสตร์แล้ว แนวคิดของเลนินมีข้อบกพร่องมากมาย

อย่างไรก็ตาม แนวคิดเรื่องรัฐและการปฏิวัติก็มีความน่าสนใจ เช่น 1 รัฐเป็นผลผลิตของความออมชอมกันไม่ได้ ซึ่งความปฏิปักษ์ทางชนชั้น ระหว่างชนชั้นกรรมาชีพ ซึ่งเป็นผู้ถูกกดขี่กับนายทุน ที่เป็นผู้กดขี่ 2. เลนินต้องการให้สร้างกรรมาชีพที่ติดอาวุธ ที่ต่อสู้กับทหารหรือตำรวจที่เป็นของพวกนายทุน 3. รัฐเป็นเครื่องมือของการกดขี่ โดยเฉพาะข้าราชการและทหาร เพราะทั้งสองอาชีพเป็นตัวแทนของทุนนิยม และ 4. “การสลายตัว” ของรัฐและการปฏิวัติอย่างรุนแรง เมื่อชนชั้นกรรมาชีพปฏิวัติ โดยการนำปัจจัยทางการผลิตมาเป็นของสังคม ยกเลิกชนชั้นนายทุนไป รัฐก็จะสูญสลายไปเอง (เพราะไม่มีข้อขัดแย้งใดๆอีก)

แต่สิ่งที่เราเห็นว่ามีปัญหาก็คือการปฏิวัติของชนชั้นกรรมาชีพกับชนชั้นนายทุน หรือจักรวรรดินิยม จากประวัติศาสตร์ทำให้เราเห็นว่าเผด็จการชนชั้นกรรมาชีพ เมื่อได้อำนาจรัฐไปแล้ว ไม่เคยสลายไปอย่างที่มาร์กกับเองเกลบอก แต่ได้กลายมาเป็นจอมเผด็จการกดขี่บุคคลทั้งหลายแทนได้หลายแทน ดังจะเห็นได้จากสตาลิน หรือเหมา เป็นต้น

นอกจากนี้เลนินยังได้ยกตัวอย่างลัทธิคอมมูน ซึ่งพยายามที่จะดำเนินการแบบมาร์กแต่อยู่ได้ไม่นาน สรุปว่าลัทธิมาร์กพยายามจะทำให้คนเป็นพระอรหันต์กันทั้งสังคม ไม่มีความเห็นแก่ตัว ยึดถือสังคมเป็นใหญ่กว่าร่างกาย