อนุทิน 150745


Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๘๐๗๕ |

"รักแท้แพ้ใกล้ชิด"

บทความ ... รักแท้แพ้ใกล้ชิด: ระยะห่างของร่างกายมีผลต่อระยะห่างของใจไหมนะ ... (นิ้วกลม)

  • คุณรู้ไหมว่าเรามีโอกาสที่จะชอบคนที่เราเคยไม่ชอบมาก่อน ถ้าเราได้เจอเขาบ่อยๆ ก็เหมือนสมัยเด็กๆ ที่เราฟังเพลงบางเพลงครั้งแรกแล้วไม่รู้สึกว่ามันเพราะแม้แต่น้อย แต่พอพี่ดีเจเปิดเพลงนี้กรอกหูครั้งแล้วครั้งเล่า เราก็ค่อยๆ เริ่มรู้สึกดีกับมัน
  • นักวิทยาศาสตร์ยืนยันว่า สมองมนุษย์เราจะค่อยๆ คุ้นเคยกับสิ่งที่ได้พบเห็นหรือสัมผัสบ่อยๆ ยิ่งคุ้นเคยมากขึ้นก็ยิ่งชอบสิ่งนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ
  • มนุษย์มีนิสัยขี้เลียนแบบ เรามักเลียนแบบคนที่อยู่ใกล้ ตั้งแต่ท่าทาง น้ำเสียง จังหวะของการพูด การแสดงออกทางสีหน้า หรือกระทั่งความเร็วของการหายใจ โดยไม่รู้ตัว ยิ่งเราใช้เวลากับใครมากขึ้นแค่ไหน เราก็ยิ่งคล้ายกับคนคนนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะทั้งคู่ต่างเลียนแบบซึ่งกันและกัน
  • ยิ่งใบหน้าและท่วงท่าของเราเหมือนกันมากขึ้น เราก็ยิ่งรู้สึกดีกับ ‘คนที่เหมือนกัน’ มากขึ้นเรื่อยๆ นั่นทำให้เรายิ่งอยากใช้เวลาด้วยกันมากขึ้น เพราะเราสบายใจเมื่ออยู่กับคนที่คล้ายกัน และเมื่ออยู่ด้วยกันมากขึ้นเรื่อยๆ ก็ยิ่งไปตอกย้ำภาวะทางจิตวิทยาแบบ ‘ยิ่งเห็นบ่อย ยิ่งชอบ’ หรือ mere-exposure effect ซ้ำๆ ขึ้นไปอีกเรื่อยๆ
  • เช่นนี้เอง ความใกล้ชิดจึงสำคัญยิ่ง


ความเห็น (2)

สี่สิบปีที่แล้วกับวันนี้..ก็คงใช้รักแท้แพ้ใกล้ชิด..แสดงว่าพอเป็นส่วนหนึ่งของความจริงอยู่บ้าง

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท