อ่านอนุทินย้อนกลับไปถึงวันเสาร์ที่แล้วจนได้ รู้สึกได้ว่าอนุทินคือเพื่อนของเราแต่ละคนจริงๆนะนี่ เพื่อนของตัวเอง...แล้วก็ยังเผื่อแผ่ความเป็นเพื่อนไปถึงคนอื่นด้วย...ได้เวลาเอาหัวไปวางบนหมอนซะที...อ่านจนหายคิดถึงเพื่อนๆแล้วค่ะ ไว้ค่อยมาไล่คุยอีกที
ไม่มีความเห็น