ขำขันกทน. (๓)
เวลาเราไปเยี่ยมศพคนตาย ก็จะมีญาติมิตรคนอื่นมาเยี่ยมด้วย ต่างก็พูดปลอบประโลมเจ้าภาพทำนองว่า "อย่าคิดอะไรมาเลยพี่ คนมันถึงฆาตมันก็ต้องตายเป็นธรรมดา"
.
พอไปเยี่ยมคนเจ็บหนัก โดยเฉพาะจากอุบัติเหตุก็มักจะอีหรอบเดียวกัน "อย่าคิดอะไรมากเลยพี่ คนเราคราวเคราะห์มันก็ต้องโดน".....ไอ้เราเองก็นึกขำในใจ แต่ก็ไม่วายคิดไกลไปว่าเออ ถึงคราวกูมั่งจะเป็นไงหนอ เจ้าภาพศพยังจะหากะเขาไม่ได้เลย ๕๕๕
ไม่มีความเห็น