ทอล์กโชว์นิ้วกลม
กับผ้าขนหนูสีแดง
การเดินทาง...ต่างมิติ ในการเรียนรู้เวทีโลกและชีวิต
... วันนี้ คุณนิ้วกลมคงจบการพูดสดรอบสองไปแล้ว
แต่ข้าพเจ้าเพิ่งเริ่ม เริ่มเดินหอบผ้าขนหนูสีแดง(เลือดนก)ผืนแรกไปบ้านน้องเฟิร์ส
ปู่บอกน้องเฟิร์สอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ฝากวางไว้ ปู่บอกเดี๋ยวๆให้เขาออกมารับขอบคุณเอง
และแล้ว หนุ่มน้อยก็วิ่งออกมาจากห้องน้ำ วิ่งมาหา ป้ารีบคลี่ผ้าขนหนูสีแดงออกเช็ดหน้าห่อตัวให้ทันใด
ฮึ่ยย ฝนปรอยมาเลยย ยังกับฉากในหนังเกาหลี รีบหนีฝนกลับบ้าน
สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก! กำลังเบ่งบาน... เหมือนดอกทานตะวันริมฝั่งหน้าบ้านน้องเฟิร์สที่ย่าปลูก
เด็กน้อยเอย...หนูอยู่กับย่า พ่อแม่แยกทางกันไป ถ้อยคำแห่งรัก แม้ แม่หนูจะอยู่ที่ไหน หนู...เลิกกับแม่ไม่ได้ฯ
(เมื่อเด็กชายบอกเล่าซื่อๆ ว่าเขาเลิกกับแม่แล้ว แป่ววว)
เรียนรู้...เยียวยาใจ...กันและกันไป คิดถึงปังปอนด์ เด็กน้อยข้างวัด เสียงยังแว่ว "ยายย ปอนด์ไปด้วยย"
๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๙
ปังปอนด์กับเจ้าโค้กของน้องเฟิร์ส (หน้าบ้านยาย)
ไม่มีความเห็น