อนุทิน 148870

การมีมุมองแบบเกลียดผู้หญิงในพุทธศาสนาที่ไม่มีใครพูดถึง ตอนที่ 8

พุทธศาสนาดี และฮินดูเลว

มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจที่จะกล่าวว่างานเขียนทั้งหมดที่เกี่ยวกับปิตาธิปไตย (patriarchy) และลัทธิเกลียดผู้หญิง (misogyny)จึงต้องเกี่ยวข้องกับอินเดีย นักวิชาการได้อ้างอิงถึง Ramayana และ Manu Smriti แต่ในทางประวัติศาสตร์แล้ว ทั้งสองเล่มแต่งขึ้นหลังพระวินัยทั้งสิ้น พระพุทธเจ้าอยู่ในก่อนสมัยอารยัน (pre- Mauryan) ในขณะที่ Ramayana ซึ่งเกี่ยวข้องกับลำดับชื่อของพระราชาเขียนขึ้นหลังสมัยอารยัน (post- Mauryan) ข้อเสนอที่มาจากประเพณีการเล่าปากต่อปาก และเวลาการนับทางโหราศาสตร์ที่วาง Ramayana ไว้ก่อนพุทธศาสนานั้นเป็นเพียงเรื่องชาตินิยม แต่ไม่ถูกทางประวัติศาสตร์Manu Smriti และ dharmashastra เขียนขึ้นในยุค Gupta ในขณะที่พราหมณ์มีบทบาทหลักในการให้อำนาจความชอบธรรมในการขึ้นครองราชย์ในคาบสมุทรอินเดีย พิธีกรรมทางพระเวทก่อนศาสนาพุทธนั้นพูดถึงผู้หญิงในแง่บวก เพราะเพศหญิงเกี่ยวข้องกับความอุดมสมบูรณ์ และรุ่นที่มั่งคั่ง คัมภีร์ Upanishands ที่มาก่อนพุทธศาสนานั้นไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับความแตกต่างทางเพศสภาพมากนัก แต่จะเกี่ยวข้องกับอภิปรัชญามากกว่า วรรณกรรมพุทธศาสนาจำนวนมากนนั้นได้เรียบเรียงกันมาก่อนตัวบททางสันสกฤตเสียอีก สิ่งนี้ทำให้งานเขียนทางพุทธนั้นเป็นจุดเปลี่ยน ทำให้สภาพความเป็นหญิงนั้นเป็นอุปสรรคที่มีมลภาวะต่อวิถีทางในการตรัสรู้

แปลและเรียบเรียงจาก

Devdutt Pattanaik. There’s a misogynist aspect of Buddhism that nobody talks about.

http://qz.com/586192/theres-a-misogynist-aspect-of-buddhism-that-nobody-talks-about/