อนุทิน 148420

ประชามติ, การระเบิด, และกระบวนการเพื่อสันติภาพ ตอนที่ 3

ภายใต้สถานการณ์อย่างที่ว่า เราเพียงแต่คาดเดาเหตุผลเรื่องพฤติกรรมการโหวต และผลนั้นสามารถตีความได้หลายๆทาง นี่คือการตีความของฉัน

การไม่รับร่างทำได้ 2 วิธี ก็คือ การ โน โหวต (ซึ่งการไม่ลงประชามติ) และการโหวต โน (การลงประชามติแต่ไม่เห็นชอบ) กลุ่มผู้ก่อความไม่สงบจะใช้เทคนิคประชาสัมพันธ์ที่ไม่ถูกกฎหมาย เช่น แขวนแผ่นป้าย หรือพ่นข้อความตามป้ายถนน ในแผ่นป้ายที่ได้พบในวันที่ 1 สิงหาคม ในที่ต่างๆเขียนว่า รัฐธรรมนูญไทย แล้วฆ่าด้วยสีแดง สิ่งนี้มิได้หมายความถึงรัฐธรรมนูญฉบับนี้เท่านั้น แต่หมายถึงรัฐธรรมนูญไทยทุกฉบับด้วย เพราะพวกเขาเห็นว่าตนเองปฏิเสธอำนาจของรัฐไทย ด้วยการไม่รวมความคิดเห็นและอุดมการณ์ที่แตกต่างจากรัฐ

กลุ่มบุคคลที่สนับสนุนแผ่นป้ายนี้น่าจะเป็นกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบที่เป็นคนท้องถิ่นซึ่งไม่เห็นด้วยกับกระบวนการสร้างสันติภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ข้อตกลงทั่วไปในเรื่องกระบวนการพูดคุยเพื่อสันติภาพ ซึ่งในนั้นประกาศอย่างชัดเจนว่า กระบวนการนั้นต้องปฏิบัติตามรัฐธรรมนูญเท่านั้น ในบริบทนี้ กรอบโครงจะต้องอ้างอิงไปยังมาตราที่ 1 ที่บอกว่า ประเทศไทยต้องเป็นหนึ่ง ไม่สามารถแยกรัฐไทยออกเป็นส่วนๆได้ สารนี้ทำให้ผู้ที่รอคอยจากการเป็นอิสรภาพของปาตานีรู้สึกผิดหวัง การวาดภาพล้อ (graffiti) ตามป้ายถนน ซึ่งได้เมื่อ 2-3 วันถัดมา มีโครงสร้างแบบเดียวกัน แต่ครั้งนี้คำว่ารัฐธรรมนูญไทยมีการฆ่าทิ้ง สารนี้ยังมีธรรมชาติของความเป็นการเมืองอยู่มาก กล่าวคือปฏิเสธการลงประชามติที่จัดโดยคณะทหาร และเสนอให้ไป โน โหวตมัน

แปลและเรียบเรียงจาก

Hara Shintaro. Referendum, Bombing, and Peace Process.

http://prachatai.org/english/node/6550