อนุทิน 147848

ล่อโง่

ล่อตัวหนึ่งเดินทางไกลไปจุดหมาย มันเดินไปสักพักไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย
จีงหลงคิดผยองว่าตนนั้นแข็งแกร่ง มันคิดว่า พ่อของมันต้องเป็นม้าที่มีแรงมหาศาลและว่องไว
เมื่อมันเดินไปครึ่งวัน มันเหนื่อยล้าและอยากพัก
มันคิดในใจ เห็นทีว่าพ่อมันคงไม่ใช่ม้าที่มีแรงมหาศาล
แต่คงเป็นเพียงลาที่โง่เขลาตัวหนึ่งเท่านั้น

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ผู้สำคัญตนผิดนั้นโง่เขลา