จะยืนนิ่งเฉยก็ลำบาก เพราะไม่อยากจมน้ำตาย
ครั้นจะเดินต่อไปก็ทุลักทุเล หนทางข้างหน้ามีแต่อุปสรรค
หมายใจจะถกผ้านุ่งมิให้เปียกน้ำ กลับได้แต่ความอับอายประจานหมู่ปลาและภาพเงาตัวเอง
ในคราวที่หัวใจแหลกสลาย ณ ขณะที่ความทุกข์รุมเร้า
สำหรับคนบางคน โลกนี้ไม่เคยยุติธรรมสำหรับเขาหรือเธอเลย
สยามรพี ๑๑ สิงหาคม ๒๕๕๙
กำลังเห็นเป็นดังเช่นนั้น...เธอผู้ไม่แพ้..แม้ว่าต้องยอมยกธก..แต่นั่นไม่ได้หมายใจว่าเธอคือผู้แพ้..แต่เป็นการหยุดเพื่อตั้งหลักและปรับใบเรือชีวิตหลีกหนีลมพายุต่างหากเล่า..ณ อารมณ์เพลานี้...ของผมที่มีต่อเด็กหญิงผู้นั้น...ขอรับ..
นับถือในความเห็นครับ ยุทธพิชัยสงคราม การตั้งหลักถอย ปรับใบเรือ เพื่อชัยชนะในคราวต่อไป นับถือๆครับ