อนุทิน 14728

026 : สายฝน...หล่นสลาย @  192877

ครืนครืนใช่ฟ้าร้อง             เรียมครวญ
หึ่งหึ่งใช่ลมหวน                พี่ไห้
ฝนตกใช่ฝนนวล               พี่ทอด ใจนา (ร้องไห้น้ำตาเหมือนสายฝน)
ร้อนใช่ร้อนไฟไหม้            พี่ร้อนกลกาม

(โคลงสำนวนมหาราชเจ้าเชียงใหม่ :ตำนานศรีปราชญ์ ของพระยาปริยัติธรรมธาดา)