อนุทิน 147074
เสาร์แก้ว สยามรพี
เขียนเมื่อมัสยาหลงเหยื่อ...
เห็นเหยื่อเนื้อนุ่มรสสัมผัสชิวหา
บ่ได้พิจารณาแม่นมั่น
ถลาเข้ากัดกินก้อนเครื่องประหารชีวัน
ใจแทบสิ้นอาสัญมอดม้วยมรณา
จึ่งว่า โอ้หนอ แม่มัสยาปลาตื่นน้ำ
หลงเพียงเสียงจำนรรยกย่อง
เขาเอาทองห่อยศแลเงินเบี้ยโปรยมา
มัสยา เจ้ากินเหยื่อนั่นแล้วเลือดสาดน้ำตากระเซ็น
สยามรพี ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก